menü

  • Ana Sayfa
  • Batuşka'nın Hikayesi
  • Müzikli Oyun Grubu
  • Oyun
  • Ruh&Zihin
  • Doğa
  • Ben&Ailem
  • Annelikte Keşkelerim
  • Sağlık
  • Sizin Notunuz
  • Şarkı Köşesi

    8 Mart 2014 Cumartesi

    Bir oğul

         Oğlum... Batu...bana onun annesi olma şerefini veren...vakit geçirmesi acayip keyifli...çok şey öğreten...her bebek gibi enerjisi hiç bitmeyen...sevginin ta kendisi...gözlerinin içi gülen, tanıdığı tanımadığı herkesle iletişimi konusunda şaşırtan...koşulsuz sevginin bir numaralı örneği...

         Tam olarak söylemek gerekirse, Batu bugün itibariyle 13 ay 8 günlük ve dur durak bilmeden, hiç hız kesmeden başlayıp bitirdiğimiz günler yaşatıyor bana. Benim gibi "yavaş" birine böyle "hızlı" bir çocuk geldi, çok da iyi oldu :)  başımıza gelen herşeyin bir sebebi var işte. Onun özgür gelişimi için çabalarken ben de çok şey öğreniyorum.

         Yağmur, çamur, kar, soğuk demeden her gün açık havada vakit geçiriyor Batu. Kedilerin peşinden koşuyor, köpeklere sarılıyor, kuşları takip ediyor, arkadaşlarıyla doğada çok eğleniyor. Tam bir su delisi. Deniz olsun, göl olsun, parktaki süs havuzu, yerdeki su birikintisi, küvetteki banyo suyu olsun...hiç farketmez, hepsi onun heyecanını tavan yapıyor. Televizyon yok hayatında. Reklamın değil görseli, sesinden bile uzak. Kitaplara ilgisi büyük fakat ısrarla sayfaları yırtmaya da meraklı hala, ve yine hala eline aldığı her nesneyi ağzına götürüyor. Bu kısım oldukça yorucu, hem onun merakını gidermesine izin vermek, cesaretini kırmamak hem de kendisine zarar verecek nesnelerden uzak tutmaya çalışmak gerçekten büyük dikkat istiyormuş. Babası ile boğuşma, saklambaç, her türlü aktivite onu çok güldürüyor. Müzikli ve danslı ortamlara bayılıyor. Ayağı ile tempo tuttuğu haline ise ben bayılıyorum. :)   Yemeğini kendi yemekten hoşlanıyor. Arabalara çok düşkün bu aralar. Özellikle tekerlekleri ve diğer dönebilen tüm eşya, oyuncak, materyaller onun favorisi. Yeter ki dönsün. En yakın arkadaşı Rüzgar. Parkların ve sahilin tadını birlikte çıkarıyorlar. Yalnız bu aralar karşılaştığım şu; Rüzgar bizim eve geldiğinde, Batu kendi oyuncaklarını onunla paylaşmak konusunda  büyük zorluk gösterdi. bakalım bunun için neler yapabiliriz bir araştırmak lazım.

         Her anne gibi çocuğumdan bahsetmek keyifli. Aslında, ara sıra da olsa, Batu'ya hitaben yazdığım bir not defteri var fakat bu blogda da ondan bahsedeceğim. Sonuçta anneliğin keyfine onunla varıyor ve bebek dünyasını onun sayesinde daha fazla irdelemeye başlamış bulunuyorum.

    2 yorum :

    1. Bir anne, bir oğul...
      Bütünleşmişler adeta, yaşamı birlikte götürüyorlar. Anne her şeyin ayırımında; iyi bir izleyici, dikkatli bir gözlemci... Ve de çalışkan bir öğrenci, öğrenmeye tutkulu!... Öğretmeni ise 13 aylık oğlu... Yaman ikili; yaşam içinde sınayarak, deneyerek öğrenme - öğretme... Kolay, kalıcı sağlam bir eğitim. İç, sevgilerle, güzelliklerle dolu, dopdolu...
      Sizleri kutluyorum sevgili Batuşkalılar; yüreklerinizdeki sevgiler, gözlerinizdeki gülücükler artarak sürüp gitsin...

      YanıtlaSil
    2. Dayıcım,
      Ne desem...gözlerim doldu!
      Sevgiler her zaman ve her yerde artsın!

      YanıtlaSil