menü

  • Ana Sayfa
  • Batuşka'nın Hikayesi
  • Müzikli Oyun Grubu
  • Oyun
  • Ruh&Zihin
  • Doğa
  • Ben&Ailem
  • Annelikte Keşkelerim
  • Sağlık
  • Sizin Notunuz
  • Şarkı Köşesi

    9 Eylül 2015 Çarşamba

    KURDUĞUN O CÜMLELER VAR YA...




    Bu yazım da oğluma gelsin... defteri yerine, buraya karalamışım duygularımı... :)









    Canım oğlum,

    Durup dururken, hiç bir sebep yokken, tüm o sessizliğin ortasından çıkıp,
    "anne seni çok seviyorum" diyorsun ya...
    ölüyorum o an. duygularım sanki önce içimde eriyip bir kutuda bir araya geliyor, sonra patlıyorlar coşkuyla...

    Sonra bir de, uzun süre kendi kendine oyuna dalıyorsun, bitince çalıştığım odaya gelip "canım annem ne yapıyor burada böyle?" diyorsun, muzip bakışlarla...
    İşte o an, elimde ne var ise bırakmamak mümkün mü:) O, ikimiz için de olan özlem anı, dolduruyor kalbimi.


    Sen...

    O kadar değerlisin, o kadar özelsin ki bizim için.

    Zaman seninle, hayat seninle çok güzel.
    Umutsun.
    Bugünsün.Yarınsın.
    Seninle iken dünya yok, endişe yok.
    Sen, baban, ben ve o an var.

    Acele etmemeyi, güzelliklerin tadını çıkarmayı, anları yaşamayı senden öğreniyorum.
    Kendinle, bizle, hayatla öyle uyumlusun ki...

    Bazen, alışkanlıklar ve korkularım yüzünden sana müdahale ediyorum ve üzülüyorum. Hemen telafi etmeye çalışıyorum sonra. Sanırım anlıyorsun. Dilerim.

    Her anne babanın çocuğuna hayran kaldığı gibi, biz de senin tavırlarına, konuşmana, mimiklerine her defasında hayran kalıyoruz babanla. Birbirimize bakıyoruz o anlarda ve her anne baba gibi sevgiyi hissediyoruz.

    İyi ki varsın sen.

    Seni çok seviyoruz.





    Hiç yorum yok :

    Yorum Gönder