ÇOCUKLUĞUMUN BAYRAMI NASILDI?

Çocukluğumun bayramı - Dedem ve babaannem

Beni babaannem büyüttü. Dolayısıyla, çocukken, bayramlarda ziyaret eden taraf olmadım hiç. Çünkü herkes bizde toplanır, herkes bize gelirdi. :)

Babaannem evi mum gibi görmek isterdi bayram sabahı. Bayram öncesinde sıkı bir hazırlık yapardı. Dantellerini yıkar, kolalar, genel temizlikten sonra itina ile sererdi. Rahmetli dedem bayram alışverişine çıkar, en büyük boy kolonyadan mutlaka alırdı.

BAYRAM SABAHI 

Bayram sabahı uyandığımda, evde, cevizli lokum kokusu, temizlik kokusu, kolonya kokusu birbirine karışmış olur, fonda Türk sanat müziği çalardı. Babaannem, mutfakta, şarkılara eşil ederek, kahvaltı hazırlıklarına devam ederdi.

Bu sırada, dedem de, bayram boyu zilimizi çalacak çocuklara vermek üzere para, çikolata ve şekerleri özel bir kasenin tepsinin içine hazırlardı. Aldığı bidondan süslü cam şişeye kolonyayı minik bir huni yardımı ile boşaltırdı. Bu cümleleri sarf ederken, dedem gözümün önünde şimdi : Erkenden kalkmış, traş olmuş, kıyafetini ve ayakkabılarını giymiş, çok parlak ve neşe dolu bir şekilde hazırlığını yapıyor... Sonra, bulmacasını alır, köşesine geçer, çocuklarını beklemeye başlardı.

Ben de, benim için her bayram özel alınan elbisemi ve ayakkabılarımı giyer, ve yaptığım gibi dedemin oturduğu koltuğun tepesine çıkar, bulmaca çözerken onu izlerdim. 

Sonra ev dolup taşardı... Gelenlerin getirdiği taze çiçekleri vazoya koymaya bayılırdım. Evin her köşesi rengarenk olurdu çiçeklerle.

Birlikte kahvaltı edilir, bayramlaşılır kahve ve tatlı kısmına geçilirdi. Sonrasında da misafirler gelip gitmeye devam ederdi.

YARIN NASIL OLACAK?

Yarın bayram... yine babaannemde toplanıyoruz. Oğlum da o birlikteliği tadıyor. İhtiyacı olmasa da, ona da bayrama özel ilk defa giyeceği bir kıyafet aldık. Bayram duygularını hissetmenin bir parçası sanki.

Bir de, bizim evde bayramlaşılırken mutlaka sıraya girilir. Büyükten küçüğe... 2.büyük kişi, en büyük kişi ile bayramlaştıktan sonra onun yanına geçer, böylece sıra diğer tarafa doğru uzanmaya başlar. Batu, yarın, bu sıra olayında nasıl davranacak çok merak ediyorum. Ben çocukken çok eğlenirdim.

Bayramlarda, şeker toplamaya gitmedim hiç. Batu'da öyle bir eylemle karşılaşmayacak sanırım. Şimdilerde, öyle bir şey kalmadı. Çocuklar gelse de, şeker ve çikolata kesinlikle almıyorlar, parayı tercih ediyorlar. Hatta, ikram tepsisinde para yok ise, "para yok mu?" diye bile soruyorlar...

O eski kokular yok mu artık? Sırf büyüdüğümüz için, sırf o sıralar çocuk olduğumuz için mi o bayramlar bir başka gelirdi bize?

Bayramlar özel...bir arada olmanın sevinci...sevginin yaşandığı günler... küslükleri bitirmek, temizlenmek için harika bir sebep.

Her çocuğun, her yönü ile bayramı hissedebildiği, ailesi ile birlikte, yüreklerinin neşeyle dolduğu bayramlarımız olsun.

Bayramınız kutlu olsun :)